Dziś Święto Radosnej Niewinności! 😀

Bez względu na to ile masz lat i jak poważnymi rzeczami się zajmujesz, tam w środku jest niewinne, ciekawskie i radosne dziecko!

Jaką masz z nim relację? Pamiętasz jeszcze o nim? Czy może ta poważna dorosłość sprawiła, że wewnętrzny dzieciak został odsunięty na bok?

Kiedy stałaś/stałeś się taki poważny?

Kiedyś, dawno temu, uśmiech nie schodził z Twojej twarzy. A jak jest teraz? Jak często się cieszysz i uśmiechasz? Każdego dnia?

Co jest dla Ciebie ważniejsze od radości!?

To jest bardzo ważne pytanie. Jeżeli przez większość czasu nie odczuwasz radości, to najwidoczniej coś jest dla Ciebie ważniejsze (wina, strach, uraza?)

Jeżeli tak jest - usiądź i uwalniaj tak długo, aż to „coś” zniknie. Uwalniaj tak długo, aż zostanie tylko radość! To bardzo prosta „miara”. Jeżeli nie odczuwasz teraz radości, to znaczy, że masz coś do uwolnienia 😀

Wracając do tematu, jak często robisz coś dla siebie? Jak często sprawiasz sobie prezenty? Jak ważna jest dla Ciebie Radość? Jak ważne jest dla Ciebie, aby otaczać się wyłącznie pogodnymi ludźmi?

Może ktoś Ci kiedyś powiedział, że dorosłe życie musi być poważne, że nie można się cieszyć, radować i wygłupiać.

Może ktoś Ci powiedział, że radość jest niedojrzała i gdy kończy się dzieciństwo, trzeba „spoważnieć”. A może to brak radości jest oznaką niedojrzałości? 😀

„Unikaj ludzi, którzy nie mają poczucia humoru” ~ D. Hawkins

Najbardziej odpowiedzialni, efektywni, dojrzali i dorośli ludzie, których znam - jednocześnie są chodzącą radością i poczuciem humoru. Przypadek?

Może czas wybaczyć osobom, które „sprzedały” nam smutną wizję dorosłości? Może czas wybaczyć sobie, że w nią uwierzyliśmy?

„Życie zaczyna się od Radości” ~ Bhagawadgita

Jak inaczej chcesz poradzić sobie z tymi codziennymi troskami, problemami i wyzwaniami, jeżeli nie z radością i poczuciem humoru?

Polecam bardzo mocno wziąć sobie do serca słowa D. Hawkinsa, że poczucie humoru to najlepsze narzędzie terapeutyczne i bez niego możemy zapomnieć, że przekroczymy negatywność naszego kochanego ego

Widzisz, bo nikt nam nie wytłumaczył, że można być emocjonalnie dojrzałym człowiekiem (który jest odpowiedzialny i nikogo za nic nie obwinia) i jednocześnie śmiać się, cieszyć i radować!

Powiedziano nam, że dziecinność jest zła i należy jej unikać. Chodziło o tzw. dziecinne zachowanie, czyli brak odpowiedzialności, uczciwości czy dotrzymywania słowa.

My jednak uwierzyliśmy, że wszystko, co kojarzy się dzieckiem w nas, jest złe. Stąd to całe zamieszanie.

Uwierzyliśmy, że bycie „dorosłym” polega na tłumieniu tego wewnętrznego dzieciaka i jego potrzeb, aby odkrywać, cieszyć się, poznawać, eksperymentować i doświadczać.

Zaczęliśmy wszystko traktować na serio i ultra poważnie. W ten sposób odcięliśmy się od ogromnego wsparcia, jakim jest ta niewinna radosna natura nas samych.

A gdyby to połączyć? Gdyby połączyć dorosłą odpowiedzialność i dziecięcą radość? Wówczas moglibyśmy każdego dnia tworzyć, służyć i budować, lecz z uśmiechem i entuzjazmem! Moglibyśmy spojrzeć na życie, jak na wspaniałą pozytywną podróż, jak na perfekcyjną szkołę, w której najlepiej radzą sobie Ci, którzy wybierają Radość zamiast bólu.

Tak, te słowa to pewna mądrość na bardzo wysokim poziomie świadomości:

„Wybieram Radość Bożą zamiast bólu” ~ Acim

Co Ty na to? A co jeżeli to prawda, że masz ten wybór? A co jeżeli możesz porzucić cierpienie i zmaganie na rzecz Radości?

Co wybierasz? Coś trzeba, bo ten świat (ta szkoła) ma takie zasady, że żaden wybór nie jest neutralny. Każdy przybliża do szczęścia lub nieszczęścia.

To jak dzieciaku, ile jeszcze chcesz tłumić tę radość i wierzyć, że nie wypada mieć 30, 50, 70 lat i chodzić z uśmiechem na twarzy?

Przypuszczalnie kiedyś, tam „po drugiej stronie” zobaczysz same uśmiechnięte twarze i wtedy stanie się jasne, że radość jest sensem życia.

Po co czekać? Możesz już wybrać radość, możesz już stać się jej przykładem i oświecać nią wszystkich wokół.

Wszystkiego najlepszego dzieciaku! 😀

Ściskam i pozdrawiam!
Kamil

PS. Jaki prezent sprawiłaś/sprawiłeś sobie na dzisiaj? Jeżeli chodzi o mnie, wieczorem będę składał klocki lego (to nie jest lokowanie produktu 😀). A Ty? Jeszcze masz czas. Zrób coś dla siebie!

PPS. W tym tygodniu uwalnialiśmy lęk finansowy. Ten lęk jest bardzo często ukryty. Z jednej strony twierdzimy, że chcielibyśmy mieć więcej pieniędzy, jednak zazwyczaj okazuje się, że pieniadze (lub zamożni ludzie) zostały przez nas osądzone i obawiamy się, że w ten sposób ściągniemy na siebie problemy/niebezpieczeństwo. Bardzo zachęcam do zrobienia minimum raz tej sesji, aby sprawdzić czy przypadkiem Ciebie również ten temat dotyczy. 

🎥 Sesja uwalniania: Strach przed pieniędzmi

PPPS. W tym tygodniu natknąłem się również na statystyki z Praktycznego Kursu Uwalniania. Okazało się, że sesje uwalniania, które się w nim znajdują, zostały odtworzone ponad 130.000 razy, czas odsłuchu to niecałe 4.000.000 minut, a każda osoba odsłuchała te sesje średnio kilkaset razy. Bardzo doceniam dyscyplinę oraz zaangażowanie! Jeżeli interesują Cię pozostałe statystyki liczbowe oraz komentarz na temat tzw. diety umysłowej, kliknij niżej aby przeczytać całość:

📚 Artykuł: Dziękuję za 4 miliony minut!